ചില്ല, എഴുത്തിന്റെ ചിറകനക്കങ്ങള്‍. ഇന്ന് അരുണ്‍രാജ എഴുതിയ കവിത
ചില്ല. മികച്ച എഴുത്തുകള്‍ക്ക് ഒരിടം. സൃഷ്ടികള്‍ submissions@asianetnews.in എന്ന വിലാസത്തില്‍ അയക്കൂ. ഒപ്പം ഫോട്ടോയും വിശദമായ വിലാസവും അയക്കണം. എഡിറ്റോറിയല്‍ ബോര്‍ഡ് തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സൃഷ്ടികള്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കും.
undefined
ഇനിയും വയ്യ, മനുഷ്യവെളിച്ചം,
മിഴികള്‍ നോവുന്നു.
ഇരവെങ്കിലുമീ പൊന്തകളേതോ-
വെയിലില്‍ പൊള്ളുന്നു!
ഇടവക്കാറ്റിലുരുണ്ട് പിരണ്ടീ-
വയലുകിടക്കുന്നു.
ഒരുപോളക്കണ്ണടയാതിവിടം
പകല്‍ പോലഞ്ചുന്നു.
ചിലയോര്‍മ്മകളായ് കൊതിയോടീ,യിട-
വഴിയേ,യൊന്നലയാന്‍,
ഗതകാലങ്ങളുറങ്ങും മണ്ണില്‍-
വെറുതെ പോയിവരാന്‍,
ഉടലാണിരു;ളുടലില്ലാത്തവരുടെ-
ലിപിയും, ഉള്‍ത്തുടിയും!
ഇരുളാണാര്‍ദ്രനഭസ്സു,മരൂപിക-
ളുഴറും ഉള്‍ക്കടലും!
അഴകായ് നേര്‍ത്തനിലാവുമിരുട്ടും-
ഇണ ചേര്‍,ന്നിവിടുണരും,
അറിയാപ്പൂക്കളൊരുന്മാദത്തിന്‍-
ലതയില്‍ പൂത്തുലയും!
പകലില്‍ പൈക്കളലഞ്ഞൊരു മേടൊരു-
നൊടിയില്‍ കാടാകും!
ചില രൂപങ്ങളിരുട്ടില്‍ പായും,
നിലവിളികള്‍ കേള്‍ക്കും.
വലിയ കരിമ്പനകള്‍ മാനത്തിന്‍-
മുകളില്‍ തലനീട്ടും,
ഭ്രമമായ് ചില കാമനകള്‍ വിളിക്കും,
സിരകളിലലതീര്‍ക്കും.
മണിമരുതുകളുടെ നെഞ്ചില്‍ നിന്നൊരു-
കിളിനാദം കേള്‍ക്കും!
നിറയുമപാരത മുഴുവനുമേതോ-
ചിറകടിയും, ചിരിയും!
അറിയാമൊഴികളിലാരോ പുഴയുടെ-
യിടനെഞ്ചില്‍ തേങ്ങും,
ഭയമുടലില്ലാതെത്തും, കാറ്റില്‍-
മണമായൊഴുകിവരും!
നിഴലുകളേതോ, മൂകതയില്‍ പിന്‍-
തുടരുവതായ് തോന്നും!
പുക പോലാരോ മൂടല്‍ മഞ്ഞില്‍,
വളവുകളില്‍ നില്‍ക്കും!
ഇരു,ളുടലില്ലാത്തവരുടെയേതോ-
സുഖസഞ്ചാരപഥം!
അറിയാഭീതികളാഴ്ന്നുകിടക്കും-
മറ്റൊരു ഭൂഗോളം
ഇവിടീ പാതവിളക്കിന്‍വെട്ടം-
മഴയായ് പെയ്യുന്നു.
ചിറകൂര്‍ന്നേതോ മോഹങ്ങള്‍ വെണ്‍-
മലരായ് കൊഴിയുന്നു.
ഇരവു മരിച്ചു കിഴക്കില്‍ വെള്ള-
പുതച്ചുകിടക്കുന്നു,
ഇലകളിലേതോ കണ്ണീര്‍ തോരാ-
തിനിയും പൊഴിയുന്നു...