അവരെന്റെ ബെൽറ്റ് വലിച്ചെറിഞ്ഞു, എന്റെ അഹങ്കാരം കൊണ്ടാകും ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചതെന്ന് ചിന്തിച്ചു ;മജിസിയ പറയുന്നു
ആ കുട്ടിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഞാനായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഒരു എതിരാളി ഒഴിഞ്ഞ് കിട്ടിയെന്ന് അന്നത്തെ ഭാനു ചിന്തിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷേ ആ കുട്ടിയാണ് എന്താണ് സ്പോർട്സ് മാൻ സ്പിരിറ്റ് എന്ന് കാണിച്ച് തന്നത്. നമ്മൾ എപ്പോഴും പരസ്പരം സഹകരിച്ച് കിട്ടുന്ന വിജയമാണ് യഥാർത്ഥ വിജയമെന്നാണ് അന്ന് ഞാൻ പഠിച്ച പാഠം.
 )
Followതട്ടമിട്ട വെറും മൊഞ്ചത്തി മാത്രമല്ല, കേരളത്തിന്‍റെ കരുത്തിന്‍റെ പ്രതീകം കൂടിയാണ് മജിസിയ ഭാനു. ഇപ്പോള്‍ ബിഗ് ബോസ് മൂന്നാം സീസണില്‍ എത്തി നില്‍ക്കുമ്പോഴും അങ്ങനെ വെറുതെ വന്ന് മടങ്ങാനല്ല താനെന്ന് മജിസിയ ഉറച്ചിട്ടുണ്ടാകുമെന്ന് തീര്‍ച്ച. കഴിഞ്ഞ ദിവസം നടന്ന വീക്കിലി ടാസ്ക്കിൽ തന്റെ പവർ ലിഫ്റ്റിംഗിലേക്കുള്ള വളർച്ചയെ പറ്റി പറയുകയാണ് മജിസിയ. അതിരുകളില്‍ ഇല്ലാത്ത ഉയര്‍ച്ച എന്നായിരുന്നു മജിസിയക്ക് ബിഗ് ബോസ് നൽകിയ ഓപ്ഷൻ. പിന്നാലെ ആയിരുന്നു തന്റെ സക്സസ്സിന്റെ കഥ മജിസിയ പങ്കുവച്ചത്.
ഇതൊരു റിയാലിറ്റി തന്നെയാണ്. കാരണം, പവര്‍ ലിഫ്റ്റിംഗ് അല്ലെങ്കില്‍ സ്പോര്‍ട്സ് എന്ന് പറയുന്നത് എന്നെ പോലൊരു വടകര, മലബാറി മുസ്ലിം പെൺകുട്ടിക്ക് എത്രത്തോളം പോസിബിളാകുമെന്ന് ഒരു കാലത്ത് ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല. സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ പിടി സാറിനെ കണ്ട് എനിക്ക് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ചെയ്യണമെന്ന് പറയുമായിരുന്നു. അന്ന് സാധാരണ ഒരു കുട്ടി ചിന്തിക്കുന്നത് പോലെയായാരുന്നു എന്റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍. ഞനൊരു കൂട്ടു കുടുംബത്തിലാണ് ജീവിച്ചത്. അന്ന് മുതല്‍ തേങ്ങ പൊതിക്കുക, കല്ല് പൊക്കുക അങ്ങനെ ആണുങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഞാന്‍ ഇപ്പഴും തെങ്ങില്‍ കയറും, അതെനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാണ്.
അങ്ങനെ മാഹി ഡെന്‍റല്‍ കോളേജില്‍ അഡ്മിഷനെടുത്ത സമയം ഈ ഒരു ഡ്രീം എന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ടാലന്റ് ഉണ്ടെന്നറിയാം, പക്ഷേ അവ പ്രായോഗികമാക്കാന്‍ പറ്റിയ അവസരം കിട്ടിയില്ല. അങ്ങനെ രണ്ടാം വര്‍ഷ വെക്കേഷന്‍ സമയത്താണ് ബോക്സിംഗിനെ കുറിച്ച് പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്. ഒടുവില്‍ സ്പോര്‍ട്സ് ക്ലബ്ബില്‍ അഡ്മിഷനെടുത്ത് 16 കിലോമീറ്റര്‍ സഞ്ചരിച്ച് പരിശീലനം നടത്താൻ തുടങ്ങി. പരിശീലനം കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് വീട്ടിലെത്താന്‍ രാത്രി 7. 30ആവും. പക്ഷേ ആര്‍ക്കും അറിയില്ല ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ പോകുന്ന കാര്യം. ട്രെയിനറാണ് എന്നോട് പവര്‍ ലിഫ്റ്റിംഗിനെ പറ്റി പറഞ്ഞത്. ആ പേര് കേള്‍ക്കുന്നത് അന്നാദ്യമായിരുന്നു. ജയമോഹന്‍ എന്ന പവര്‍ ലിഫ്റ്ററാണ് എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത്. ഞാന്‍ തട്ടമിട്ടാണ് പോയിരുന്നത്. മറ്റ് കുട്ടികളൊക്കെ തട്ടിമിട്ട് ഞാന്‍ എന്താണ് കാണിക്കാ്ൻ പോകുന്നതെന്നൊക്കെ പറയുമായിരുന്നു.
അങ്ങനെ ഞാന്‍ പ്രാക്ടീസ് തുടങ്ങി ഒരു മാസത്തിനുള്ളില്‍ തന്നെ കോഴിക്കോട് ജില്ലാ ചാമ്പ്യൻ ഷിപ്പ് സ്വന്തമാക്കി. സ്റ്റേറ്റ് ചാമ്പ്യന്‍ ഷിപ്പില്‍ സെലക്ഷന്‍ കിട്ടി. അതിലും എനിക്ക് ഗോള്‍ഡ് മെഡല്‍ കിട്ടി. എന്റെ വീട്ടുകാരാണ് എല്ലാറ്റിനും സപ്പോര്‍ട്ടായി നിന്നത്. അതുകൊണ്ട് പോകാനും വരാനും പരിധികളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.
പിന്നെ എപ്പഴും കൃത്യമായി പരിശീലനമായിരുന്നു. നാഷണല്‍ ചാമ്പ്യന്‍ ഷിച്ച് ജമ്മുവിലായിരുന്നു. ഇവിടെയും ഗോള്‍ഡ് മെഡല്‍ കിട്ടി. ഒടുവില്‍ ഇന്‍റര്‍നാഷണലില്‍ അവസരം ലഭിച്ചു. അപ്പോ ഒത്തിരി എതിര്‍പ്പുകളൊക്കെ വരാന്‍ തുടങ്ങി. ഇവരെയൊക്കെ നേരിട്ടത് ഉമ്മയായിരുന്നു.
അന്ന് 150 രൂപയുടെ ഷൂവായിരുന്നു എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഞാൻ എല്ലാ ചാമ്പ്യൻ ഷിപ്പിലും ഇട്ട ഷൂവും അത് തന്നെയാണ്. ഇന്‍റര്‍നാഷണലിന്റെ സമയത്ത് അധികൃതർ മത്സരാർത്ഥികളുടെ അസ്സസ്സറീസ് സീൽ ചെയ്യുകയാണ്. മറ്റുള്ളവർക്ക് നല്ല ഷൂസ് ഉള്ളപ്പോ എനിക്ക് സാധാ ഷൂ. അവരെന്നോട് എന്താ ഇതെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ, എന്റെ ലക്കി ഷൂസാണെന്ന് പറഞ്ഞു. അത് ഇപയോഗിക്കാനും അനുവദിച്ചു. അടുത്ത് ബെൽറ്റ് ആയിരുന്നു. അതും എല്ലാവരുടേതും പാസാക്കി, പക്ഷേ എന്റേത് വലിച്ചെറിഞ്ഞു. അതെന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചു, കരയിച്ചു. എന്റെ അഹങ്കാരം കൊണ്ടാകും ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചതെന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ചു. ആ സമയത്ത് എന്നെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി വന്ന് പറഞ്ഞു വിഷമിക്കണ്ട, ഞാനും അതേ കാറ്റഗറി ആണ്. നമുക്ക് ബെൽറ്റ് ഷെയർ ചെയ്യാമെന്ന് അവൾ പറഞ്ഞു. ഒടുവിൽ മത്സരത്തിൽ പങ്കെടുത്ത് ഇന്ത്യക്ക് വേണ്ടി വെള്ളി മെഡല്‍ കൊണ്ട് വരാന്‍ അന്നെനിക്ക് സാധിച്ചു. അതാണ് എന്റെ ലൈഫിലെ ആദ്യത്തെ അച്ചീവ്മെന്‍റായി എനിക്ക് തോന്നിയത്.
ആ കുട്ടിയുടെ സ്ഥാനത്ത് ഞാനായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഒരു എതിരാളി ഒഴിഞ്ഞ് കിട്ടിയെന്ന് അന്നത്തെ ഭാനു ചിന്തിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷേ ആ കുട്ടിയാണ് എന്താണ് സ്പോർട്സ് മാൻ സ്പിരിറ്റ് എന്ന് കാണിച്ച് തന്നത്. നമ്മൾ എപ്പോഴും പരസ്പരം സഹകരിച്ച് കിട്ടുന്ന വിജയമാണ് യഥാർത്ഥ വിജയമെന്നാണ് അന്ന് ഞാൻ പഠിച്ച പാഠം. ഇതെന്നെ ഒരുപാട് മാറ്റി, ഇന്നെനിക്ക് എല്ലാവരോടും തുറന്ന് സംസാരിക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.
