സൂര്യനില് നിന്നുള്ള പ്രകാശം ഭൂമിയില് നിന്ന് ചന്ദ്രന്റെ ഇരുണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് പ്രതിഫലിക്കുമ്പോള് സംഭവിക്കുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് എര്ത്ത്ഷൈന്. ചന്ദ്രന് ആ പ്രകാശത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം ഭൂമിയിലേക്ക് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.
ഭൂമി മുമ്പത്തെപ്പോലെ തെളിച്ചമുള്ളതല്ലെന്നും കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് വര്ഷങ്ങളായി ശ്രദ്ധേയമായ വേഗതയില് മങ്ങുന്നുണ്ടെന്നും കണ്ടെത്തല്. ബിഗ് ബിയര് സോളാര് ഒബ്സര്വേറ്ററിയിലെ ഗവേഷകരാണ് ഇതു വെളിപ്പെടുത്തിയത്. കഴിഞ്ഞ 20 വര്ഷമായി സൂര്യന്റെ സൗരചക്രവും ക്ലൗഡ് കവറും പഠിക്കാന് ഓരോ രാത്രിയിലും അളവുകള് എടുത്തതിനു ശേഷം ഡേറ്റ വിശകലനം നടത്തിയാണ് ഈ കണ്ടെത്തല് വെളിപ്പെടുത്തിയത്.
നാസയുടെ അഭിപ്രായത്തില് 'ചന്ദ്രന്റെ ഇരുണ്ട മുഖത്തേക്ക് ഭൂമിയുടെ പ്രകാശം പ്രതിഫലിക്കുമ്പോള് സംഭവിക്കുന്ന 'എര്ത്ത്ഷൈന്' അളന്നാണ് അവര് ഇത് ചെയ്തത്. ഈ അളവ് രാത്രി മുതല് രാത്രി വരെയും സീസണ് മുതല് സീസണ് വരെയും വ്യത്യാസപ്പെടും.
undefined
സൂര്യനില് നിന്നുള്ള പ്രകാശം ഭൂമിയില് നിന്ന് ചന്ദ്രന്റെ ഇരുണ്ട ഭാഗത്തേക്ക് പ്രതിഫലിക്കുമ്പോള് സംഭവിക്കുന്ന ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് എര്ത്ത്ഷൈന്. ചന്ദ്രന് ആ പ്രകാശത്തിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം ഭൂമിയിലേക്ക് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു. ഭൂമിയിലെ ഒരു കാഴ്ചക്കാരന് ഇത് ചന്ദ്രന്റെ ഇരുണ്ട വശത്തെ മങ്ങിയ വെളിച്ചമുള്ള കാഴ്ചയായി കാണുന്നു. വടക്കന് അര്ദ്ധഗോളത്തില് ഇത് കാണാന് ഏറ്റവും നല്ല സമയം വസന്തകാലത്ത് ഒരു അമാവാസിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ദിവസങ്ങളാണ്.
വാസ്തവത്തില്, ഭൂമി 20 വര്ഷം മുമ്പുള്ളതിനേക്കാള് ഒരു ചതുരശ്ര മീറ്ററിന് അര വാട്ട് കുറവ് പ്രകാശം മാത്രമാണ് ഇപ്പോള് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നത്. ഇത് ഭൂമിയുടെ പ്രതിഫലനത്തില് 0.5% കുറവിന് തുല്യമാണ്. ഭൂമിയില് പ്രകാശിക്കുന്ന സൂര്യപ്രകാശത്തിന്റെ 30% വെളിച്ചവും പ്രതിഫലിക്കുന്നുവെന്നാണ് കണക്ക്. ആദ്യത്തെ 17 വര്ഷങ്ങളില്, ഡാറ്റ ഏതാണ്ട് കൂടുതലോ കുറവോ ആയി കാണപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നും ഗവേഷകര് പറയുന്നു. കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് വര്ഷത്തെ ഡാറ്റ ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഇപ്പോഴത്തെ ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന വിവരം വെളിച്ചത്തായത്, അവരുടെ പഠനത്തിന്റെ അവസാന മൂന്ന് വര്ഷങ്ങളില്, ഭൂമിയുടെ പ്രകാശം നാടകീയമായി കുറഞ്ഞതായി കാണിച്ചു.
എന്നാല്, എന്തു കൊണ്ടാണ് ഇതു സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് ഇതുവരെയും മനസ്സിലായിട്ടില്ല. സൂര്യന്റെ സൗരചക്രങ്ങള് കാരണം ഡാറ്റയുടെ വ്യത്യസ്ത തെളിച്ചവുമായി ഡാറ്റ ബന്ധപ്പെടുന്നില്ലെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞര് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്, അതിനര്ത്ഥം കാരണം മറ്റെന്തെങ്കിലും ആയിരിക്കണം എന്നാണ്. മേഘാവൃതം കുറയുന്നതാണ് അവര് ശ്രദ്ധിച്ചത്. സൂര്യപ്രകാശം ഇതില് നിന്ന് ഉയര്ന്ന് ബഹിരാകാശത്തേക്ക് പ്രതിഫലിക്കുന്നു. മേഘങ്ങള് കുറയുമ്പോള് കൂടുതല് സൂര്യപ്രകാശം അകത്തേക്ക് അനുവദിക്കും.
മേഘാവൃതമായ മൂടല്മഞ്ഞിലെ ഏറ്റവും വലിയ കുറവാണ് ഇതിനു കാരണം. പസഫിക് സമുദ്രത്തിലുടനീളമുള്ള താപനിലയിലെ ദീര്ഘകാല സമുദ്ര വ്യതിയാനങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കാന് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു പദമാണ് പിഡിഒ. വിവിധ സ്ഥലങ്ങളില് സമുദ്രം ചൂടുപിടിക്കുകയും തണുക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള്, അത് സമുദ്രജലപ്രവാഹ പാതയില് നേരിട്ട് സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു. ഈ മാറ്റം കാലാവസ്ഥയിലും ദീര്ഘകാല കാലാവസ്ഥയിലും, പ്രത്യേകിച്ച് വടക്കന്, തെക്കേ അമേരിക്കയുടെ പടിഞ്ഞാറന് തീരങ്ങളില് നേരിട്ട് സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു. ഭൂമി വേഗത്തില് ചൂടാകുന്നതിനെ നേരിട്ട് ബാധിക്കുന്നതാവാം ഇതിനു കാരണമെന്നു ശാസ്ത്രലോകം ഊഹിക്കുന്നു.