ആലപ്പുഴ ബീച്ചിലെ മുപ്പതു കുടക്കീഴിലെ (എണ്ണം കിറുകൃത്യമാണ്) 'കാമക്കൂത്ത്' കണ്ടു വിജ്രംഭിച്ച ഒരു കൗണ്‍സിലര്‍ എഴുതിയ ഫേസ്ബുക്ക്
പോസ്റ്റില്‍ ഉന്നയിച്ച ചില (അ)പ്രധാന കാര്യങ്ങളുടെ പുനര്‍വായന.
undefined
1) പ്രായപൂര്‍ത്തിയാവാത്ത (പതിനെട്ടു തികയാത്ത) പ്ലസ്റ്റു വിദ്യാര്‍ത്ഥികളായിരുന്നു ആ കുടക്കീഴില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതായത് പതിനെട്ട് തികയാത്ത വെറും പതിനേഴു വയസ്സുള്ളവര്‍. അവര്‍ അങ്ങനെ പ്രണയിക്കുന്നതു തെറ്റല്ലേ?
മറുപടി: പതിനെട്ടു വയസ്സ് തുടങ്ങുന്ന അര്‍ദ്ധരാത്രി കൃത്യം പന്ത്രണ്ടിന് പൊട്ടിമുളക്കുന്ന ഒന്നല്ല മേഡം പ്രണയവും ലൈംഗികതയും. പതിമൂന്നാം വയസ്സില്‍ ആരംഭിക്കുന്ന കൗമാരകാലത്തിനു ആ പേര് കൊടുത്തത് തന്നെ അപ്പോള്‍ മറ്റൊരാളോട് തോന്നുന്ന ഇഷ്ടം കാമത്തില്‍ നിന്ന് ജനിക്കുന്നതിനാലാണ്. അത്തരം ഇഷ്ടങ്ങള്‍ യൗവനമെന്ന അടുത്ത ഘട്ടത്തിലേക്ക് എത്തുമ്പോള്‍ തനിയെ ഇല്ലാതാവും. നിങ്ങള്‍ എത്രയൊക്കെ അടച്ചു പൂട്ടി വളര്‍ത്തിയാലും അതാത് പ്രായത്തില്‍ സംഭവിക്കേണ്ടതു അവരില്‍ സംഭവിക്കും. അങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നിയില്ലെങ്കിലാണ് അവര്‍ക്കെന്തോ കുഴപ്പമുണ്ടെന്നു പേടിക്കേണ്ടത്. അതുകൊണ്ട് അത്തരം ജൈവീക ചോദനകളെ മുളയിലേ നുള്ളാമെന്ന അതിബുദ്ധികാണിക്കാതെ അതു കുട്ടികളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കയും കുട്ടികള്‍ക്ക് എന്തും തുറന്നു പറയാന്‍ സാധിക്കുന്ന നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായി മാതാപിതാക്കള്‍ മാറുകയാണ് വേണ്ടത്.
2) പെണ്‍കുട്ടികള്‍ ചൂഷണത്തിന് ഇരയാവുന്നുവെന്ന കാര്യം സ്ത്രീശാക്തീകരണത്തിനായി തൊണ്ട പൊട്ടുമാറ് അലറുന്ന കൗണ്‍സിലറിനു മനസ്സിലായി.
മറുപടി: അല്ലയോ മേഡം, ആദ്യം നിങ്ങള്‍ സെക്‌സ്, ചൂഷണം, പീഡനം എന്നിവയുടെ വ്യത്യാസം മനസ്സിലാക്കണം. രണ്ടു വ്യക്തികള്‍ പരസ്പര സമ്മതത്തോടെ (പ്രണയം വേണമെന്നു പോലും നിര്‍ബന്ധമില്ല) രമിക്കുന്നതിനെയാണ് സെക്‌സ് എന്നു പറയുന്നത്. ഒരു സ്ത്രീയുടെ ദുരവസ്ഥയെ, അല്ലെങ്കില്‍ ആവശ്യങ്ങളെ മുതലെടുത്ത് ശാരീരിക ബന്ധത്തിലേര്‍പ്പെടുന്നതാണ് ചൂഷണം. സ്ത്രീക്കു പരിപൂര്‍ണ സമ്മതമില്ലാതെയുള്ള ലൈംഗിക ബന്ധമാണ് പീഡനം. ഒരു പെണ്‍കുട്ടി പൂര്‍ണ്ണ താല്‍പര്യത്തോടെ വിവാഹപൂര്‍വ ലൈംഗികബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടാല്‍ അതവളെ ഉപയോഗിക്കുകയാണെന്ന തോന്നല്‍ ഉണ്ടാവുന്നത് സ്ത്രീയുടെ ശരീരവും അവളുടെ ലൈംഗികതയും പുരുഷനു വേണ്ടി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാണെന്നും അവനു വേണ്ടി പൊതിഞ്ഞു സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതാണെന്നുമുള്ള കാലഹരണപ്പെട്ട അളിഞ്ഞ സദാചാരബോധത്തില്‍ നിന്നാണ്. ഈ അലിഖിത നിയമം പെണ്‍കുട്ടികളിലും കുത്തിവെക്കുന്നതു കൊണ്ടാണ് ശരീരം പങ്കിട്ടതിന്റെ പേരില്‍ ഇല്ലാതായ പ്രണയ സ്മാരകങ്ങളായി ജീവിക്കാന്‍ ആ വിവാഹത്തെ തന്നെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതും, അതു സാധിക്കാതെ വരുമ്പോള്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നതും. പ്രണയകാലത്ത് രണ്ടുപേരും ഒരുപോലെ ആസ്വദിച്ച സെക്‌സ് പ്രണയം ഇല്ലാതാവുമ്പോള്‍ ചൂഷണമായി ആരോപിക്കുന്ന വൃത്തികേട് ജനിക്കുന്നതും ഇത്തരം സദാചാരചിന്തയില്‍ നിന്നു തന്നെയാണ്. സ്ത്രീക്കു പരിപൂര്‍ണ സമ്മതമില്ലാതെ, ഭീഷണിയുടെ പുറത്തോ മറ്റുരീതികളില്‍ ബലം പ്രയോഗിച്ചോ ലൈംഗികബന്ധത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്നതാണ് ചൂഷണം. അല്ലാതെ സ്ത്രീശരീരം ഉള്‍പ്പെടുന്നതെല്ലാം ചൂഷണമായി എണ്ണുന്നത് തികച്ചും സ്ത്രീവിരുദ്ധ പരാമര്‍ശമാണെന്നു മിനിമം സ്ത്രീശാക്തീകരണക്കാരെങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കണം.
3) മരത്തിന്റെ മറവിലും, കുടക്കീഴിലും കാമം തീര്‍ക്കുന്നത് എന്തൊരു വൃത്തികേടാണ്.
മറുപടി : വിവാഹത്തെ ലൈംഗികതയുടെ ലൈസന്‍സായി കാണുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ പതിമൂന്നു വയസ്സില്‍ ആരംഭിക്കുന്ന ലൈംഗികത്വര ശമിപ്പിക്കാന്‍ ഒന്നര പതിറ്റാണ്ടോളം വീണ്ടും കാത്തിരിക്കണം. വിവാഹിതരല്ലാത്തവര്‍ക്ക് വീടോ റൂമോ വാടകയ്ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ പോലും സദാചാരക്കാര്‍ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ ലൈംഗികദാരിദ്ര്യം അതിന്റെ പരകോടിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ ഓപ്പണ്‍ സ്പേസില്‍ സ്‌നേഹം പങ്കിടാന്‍ ധൈര്യം കാണിക്കുകയല്ലാതെ വേറെ നിവര്‍ത്തിയില്ല. എന്നിട്ടും അവര്‍ക്കിടയിലേക്ക് കടന്നുചെന്നപ്പോള്‍ ഞങ്ങളുടെ സ്വകാര്യതയില്‍ മൂന്നാമതൊരാള്‍ തലയിടാന്‍ വരേണ്ടതില്ലെന്നു പറഞ്ഞ ആ കുട്ടികള്‍ക്കുള്ള വിവരമെങ്കിലും മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുണ്ടാവണം.
4) അവിടെയുള്ള ഓരോ ആണ്‍കുട്ടിയോടും അവന്റെ പെങ്ങളെ ഈ രീതിയില്‍ കണ്ടാല്‍ നീ സമ്മതിക്കുമോയെന്നു ചോദിച്ചു.
ഉത്തരം: സദാചാരത്തിന്റെ കാവല്‍മാലാഖകള്‍ എപ്പോഴും ചോദിക്കുന്ന (അ)പ്രധാനചോദ്യം. അല്ലയോ സ്ത്രീശാക്തീകരണത്തിനായി വാദിക്കുന്ന മേഡം, അപ്പനോ ആങ്ങളയോ അനുവദിച്ചു കൊടുക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം കൊണ്ട് വേണോ ഒരു പെണ്ണിന് ജീവിക്കാന്‍? ഒരു സ്ത്രീയുടെ രക്ഷാധികാരി അവളുടെ അച്ഛനോ ഭര്‍ത്താവോ അല്ല, അവള്‍ തന്നെയാണ്, അവള്‍ മാത്രമാണ്. എന്നിട്ടും അവര്‍ വെച്ചു നീട്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പിച്ചക്കു വേണ്ടി കാത്തു നില്‍ക്കേണ്ടി വരുന്നത് 'പോറ്റി' വളര്‍ത്തപ്പെടാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത് കൊണ്ടു മാത്രമാണ്. നിന്റെ അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും ആ വസ്ത്രമിടാന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഫേസ്ബുക്കില്‍ ഫോട്ടോയിടാന്‍ നീ സമ്മതിക്കുമോ എന്നു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടാല്‍ അമ്മയുടെയും പെങ്ങളുടെയും സ്വാതന്ത്ര്യം പെട്ടിയില്‍ വെച്ചു പൂട്ടി അതിന്റെ താക്കോല്‍ ആണ്‍മക്കളെ ഏല്‍പ്പിച്ചതു പോലെയാണ്. അവളുടെ ശരീരത്തിന്റെ അവകാശി അവള്‍ മാത്രമാണെന്ന ശാക്തീകരണത്തിന്റെ ആദ്യപാഠമെങ്കിലും അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും.
5) മാതാപിതാക്കളോടു സ്‌നേഹമുള്ള മക്കള്‍ ഈ പരിപാടിക്ക് നില്‍ക്കില്ല.
മറുപടി : മക്കള്‍ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അവര്‍ക്കു മക്കളായാലും അവര്‍ സ്വന്തം കാര്യം നോക്കി വീട് മാറി താമസിക്കുന്നതിനനുവദിക്കാതെ കുടുംബം തന്റെ തലയിലാണെന്ന അധികാരഭാവത്തോടെ നടക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരാണ് ഭൂരിഭാഗം കാര്‍ന്നോന്മാരും. ഇന്നത്തെ കുട്ടികളെപ്പോലെയല്ല അന്നത്തെ കുട്ടികളെന്നു പറയുന്ന മാതാപിതാക്കളോട് ഒരു ചായ കുടിക്കാന്‍ വന്നവന്റെ മുന്നില്‍ തലകുനിച്ചു കൊടുക്കുന്ന കാലത്തില്‍ നിന്നും ഇഷ്ടപ്പെട്ട പങ്കാളിയെ മീറ്റി, ഡേറ്റി, മേറ്റി നൂറ് ശതമാനം ബോധിച്ചാല്‍ മാത്രം ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്ന കാലത്തിലേക്ക് കുട്ടികള്‍ മാറി. നായകന്‍ ചുംബിക്കാന്‍ വരുമ്പോള്‍ വഴുതിമാറുകയും, തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന ഓടിപ്പിടത്തവും, കണ്ണടച്ചു പാല് കുടിക്കുന്ന പൂച്ചയുടെ ഭാവമുള്ള നായികാനായകന്മാരെ മാത്രം കണ്ടുവളര്‍ന്ന നിങ്ങളുടെ തലമുറയില്‍ നിന്നും നായിക നായകനോട് വണ്‍സ് മോറെന്നും, sex is not a promise എന്നും പറയുന്ന തലത്തിലേക്ക് പുതിയ തലമുറ വളര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞു. ഓരോ പ്രായത്തിലുമുണ്ടാവുന്ന ജൈവീക ചോദനകളെ അടിച്ചമര്‍ത്താതെ അതാതിന്റെ കാലഘട്ടങ്ങള്‍ ആ കളത്തില്‍ തന്നെ നിയമത്തിന്റെ അതിര്‍വരമ്പുകള്‍ പേടിക്കാതെ ആസ്വദിക്കാന്‍ അവര്‍ക്കു കഴിയണം. അതിനു മാതാപിതാക്കള്‍ ചെയ്യേണ്ടത് നോ പറയേണ്ടിടത്തു നോ പറയാനും ആ നോയുടെ അര്‍ത്ഥം നോ എന്നു തന്നെയാണെന്ന് ആണ്‍കുട്ടികളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി കൊടുക്കുക എന്നതാണ്.
6) കുട്ടികളുടെ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തിലൂടെ നശിക്കുന്നത് നമ്മുടെ സംസ്‌കാരവും, പൈതൃകവുമാണ്.
ഉത്തരം : കൊട്ടിഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ആര്‍ഷഭാരത സംസ്‌കാരത്തിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ മുഖം അത്ര സുന്ദരമായിരുന്നില്ലെന്നു ചരിത്രം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. സംസ്‌കാരങ്ങള്‍ രൂപീകരിക്കുന്നത് മനുഷ്യനാണ്. മനുഷ്യ നിര്‍മ്മിതമായവയെല്ലാം കാലം പുരോഗമിക്കുന്തോറും അവന്റെ സൗകര്യത്തിനനുസരിച്ചു കൂടുതല്‍ മെച്ചപ്പെട്ട നിലവാരത്തിലേക്ക് മാറ്റപ്പെടാറുണ്ട്. എന്നാല്‍ നമ്മുടെ സദാചാരവും സംസ്‌കാരവും നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നത് പെണ്ണിന്റെ ശരീരത്തിലും വസ്ത്രധാരണത്തിലും അവളുടെ ലൈംഗീകതയിലുമാണ്. നമ്മുടെ പാരമ്പര്യമെന്നത് ഒന്നാം ക്ലാസ്സ് മുതല്‍ കുട്ടികളെ ആണും പെണ്ണുമെന്നു രണ്ടായി പിരിച്ചിരുത്തി, ആണെന്നത് വേട്ടക്കാരനും പെണ്ണ് അവന്റെ കൈയ്യില്‍ കുടുങ്ങാതെ സൂക്ഷിച്ചു നടക്കേണ്ട വേട്ടമൃഗമായും ചിത്രീകരിച്ചു പെണ്ണിന്റെ ആത്മവിശ്വാസത്തെ തച്ചുടക്കുന്ന വിദ്യാലയങ്ങളും മതവിശ്വാസങ്ങളുമാണ്. കാളവണ്ടി സംസ്‌കാരത്തിന്റെ ഇത്തരം അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ ഇന്നും പേറുന്നവര്‍ പുതിയ തലമുറയിലേക്ക് അത് പകരരുത്. ഒരു വലിയ സമൂഹത്തോട് സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന അദ്ധ്യാപകരും മാധ്യമങ്ങളും സര്‍വ്വ സാംസ്‌കാരിക മേഖലകളിലുള്ളവരും വിതയ്‌ക്കേണ്ടത് ഇത്തരം സദാചാരത്തിന്റെ വിത്തല്ല, മറിച്ച് ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയിലെ പൗരന്റെ മൗലീകാവകാശങ്ങളുടെ, സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ, കടമകളുടെ, അന്യന്റെ അവകാശങ്ങളെയും സ്വകാര്യതയെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന പക്വതയുള്ള പുരോഗമനത്തിന്റെ വിത്തുകളാണ്. അതിലാവണം നമ്മള്‍ ഊറ്റം കൊള്ളുന്ന പാരമ്പര്യത്തിന്റെ വേരുകള്‍ പടരേണ്ടത്.
NB : കൗമാരത്തില്‍ ആസ്വദിക്കേണ്ടത് അന്ന് ആസ്വദിക്കാതെ പിന്നീടുള്ള കാലത്തില്‍ എത്ര പുനര്‍സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാലും അത് ആലിപ്പഴം കൂട്ടിവെയ്ക്കുന്നതിനു തുല്യമായിരിക്കും.