ചില്ല, എഴുത്തിന്റെ ചിറകനക്കങ്ങള്. നിഷ ആന്റണി കൂടത്തായി എഴുതിയ ചെറുകഥ
ചില്ല. മികച്ച എഴുത്തുകള്ക്ക് ഒരിടം. സൃഷ്ടികള് submissions@asianetnews.in എന്ന വിലാസത്തില് അയക്കൂ. ഒപ്പം ഫോട്ടോയും വിശദമായ വിലാസവും അയക്കണം. എഡിറ്റോറിയല് ബോര്ഡ് തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സൃഷ്ടികള് പ്രസിദ്ധീകരിക്കും
തുരുത്തിക്കാട്ടില് കുഞ്ഞന്നച്ചേടത്തിയാണ് വെളുപ്പാന് കാലത്ത് കണ്ണ് തിരുമ്മിത്തെളിച്ച് മഞ്ഞിന്റെ പാട മാറ്റി ആ കാഴ്ചയെ ആദ്യം കണ്ടത്.
തണുത്ത കാറ്റിറങ്ങി വീശുന്ന അന്ത്യാറക്കുന്നിന്റെ താഴ്വാരത്തുള്ള ചെന്നിറം മേഞ്ഞ മണ്റോഡിലൂടെ പരിചയമില്ലാത്ത ശരീരഭാഷയില് ഒരാള് പതിയെ നടന്നു നീങ്ങുന്നു.
കുഞ്ഞന്ന ആദ്യം ചെന്ന് കെട്ട്യോനെ നോക്കി.
ഭാഗ്യം, അതിയാനല്ല. മൊതല് പുതപ്പിനടിയില് ഭദ്രമാണ്.
പിന്നെ ആരായിരിക്കും?
ആലോചിച്ചിരിക്കുന്ന നേരത്ത് പള്ളീല് ഒന്നാം മണി അടിച്ചു. കുര്ബാനയ്ക്കു വരുന്നോര് വല്ലോം ആണോ? അന്ത്യാറക്കുന്നിലെ ക്രിസ്ത്യാനികളെ എല്ലാം കുഞ്ഞന്നയ്ക്കറിയാം.
കോതങ്കല് മാണി.
വെട്ടുകാട്ടില് ഔസേപ്പ്.
മുരിക്കപ്ലാക്കല് കുട്ടായി.
ലോട്ടറി അവറാന്.
കുമ്പൂക്കര തോമ.
കൊളായി പാപ്പച്ചന്.
പിന്നെ കുഞ്ഞന്നയുടെ കെട്ട്യോന് തുരുത്തിക്കാട്ടില് പൊന്നച്ചനും.
ഇത്രയും പേരാണ് അന്ത്യാറക്കുന്നിന്റെ താഴ് വാരത്ത് താമസമാക്കിയവര്. ദിവസവും രാവിലെ കട്ടനും കുടിച്ച്, ലൈറ്റും മിന്നിച്ച് ഇടയ്ക്ക് തൊണ്ട പറിച്ച് കാര്ക്കിച്ച് തുപ്പി അന്ത്യാറക്കുന്നിലെ റബ്ബര് തോട്ടത്തിലേക്ക് പുറപ്പെടുന്നവര്.
ഉദയം പെയ്തു വീണ മരങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ, മരിച്ചു പോയ മാടായി ജോസിന്റെ ഭാര്യ മേരി റബ്ബര് മരങ്ങളുടെ പച്ച ഞരമ്പുകള്ക്കിടയിലേക്ക് കത്തി കയറ്റുന്നു.
..................................
റബ്ബറുവെട്ട്.
ഒട്ടുപാല് പറിക്കല്.
പാലെടുക്കല്.
ഒറയൊഴിക്കല്.
ഷീറ്റടി.
ഇത്യാദി കര്മ്മങ്ങള്ക്കു ശേഷം കുന്നിഞ്ചോട്ടിലുള്ള പൂമരുതിന്റെ തണലിലിരുന്ന് കൊതുകു പാട്ടിന്റെ താളത്തിനൊപ്പം രണ്ടെണ്ണം അടിച്ച് തണുപ്പിന്റെ ഈര്ച്ച മാറ്റി ഒട്ടുപാലിന്റെ മുശുക്ക് മണവുമായി അവര് പാട്ടും പാടി കുന്നിറങ്ങും.
ഞായറാഴ്ച ആയത് കാരണം റബ്ബറ് വെട്ടില്ല. മൂടിപ്പുതച്ച് സുഖനിദ്ര പ്രാപിച്ച് ഉറങ്ങുന്ന സമയമാണ് മേല്പ്പറഞ്ഞ വീരന്മാരെല്ലാം
എന്നിട്ടും ആരാണപ്പാ, ഈ പെലകാലെ മഞ്ഞും കൊണ്ട്....?
മരിച്ചു പോയ മാടായി ജോസിന്റെ ആത്മാവ് എങ്ങാന് എറങ്ങി നടക്കാന് തൊടങ്ങീതാണോ ആവോ?
അറിഞ്ഞിട്ടു തന്നെ കാര്യം?
കുഞ്ഞന്ന അന്നത്തെ പള്ളില് പോക്ക് ഒന്നാം കുര്ബാനയില് നിന്ന് രണ്ടാം കുര്ബാനയിലേക്ക് മാറ്റി വച്ചു.
എടിപിടീന്ന് കുഞ്ഞന്ന കെട്ട്യോനെയും വലിച്ച് അന്ത്യാറക്കുന്നിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
രണ്ടിലൊന്നറിയണം.
കയറ്റത്തിലേക്ക് ആഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള് കുഞ്ഞന്നയെ അലട്ടിയിരുന്ന ചിന്ത യഥാര്ത്ഥ്യമായി.
ഉദയം പെയ്തു വീണ മരങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ, മരിച്ചു പോയ മാടായി ജോസിന്റെ ഭാര്യ മേരി റബ്ബര് മരങ്ങളുടെ പച്ച ഞരമ്പുകള്ക്കിടയിലേക്ക് കത്തി കയറ്റുന്നു.
എന്റെ ഈശോയെ...എവളിതെന്നാ ഭാവിച്ചാ...?
ഡീ... മേര്യേയ്, കെട്ട്യോന് മരിച്ച് 41 തെകയും മുന്നേ എന്നാ വിചാരിച്ചാടി പറമ്പിലോട്ടിറങ്ങിയേക്കണത്?.
ചോദ്യം കേട്ട മേരി തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കി. സൂര്യവെളിച്ചം മേരിയുടെ മുഖത്തും എളിയിലും തട്ടി മിന്നിച്ചിതറി പരക്കുന്നു.
എന്നാ സുന്ദരിയാന്നോ പെണ്ണ്!
പൊന്നച്ചനെ ഒപ്പം കൂട്ടണ്ടായിരുന്നു, കുഞ്ഞന്ന മനസ്സ് കൊണ്ട് ഓര്ത്തു.
അപ്പോ എവളല്ലെ റോഡിലൂടെ നടന്നു പോയത്? അതാരാണ്?
ഓരോന്നോര്ത്തിണ്ടിരിക്കെ മേരിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു.
പറമ്പിലോട്ടിറങ്ങാതെ പിന്നെങ്ങനാ? മക്കടെ വയറ്റിലോട്ട് തന്നത്താന് ആരേലും എറങ്ങിച്ചെല്ലോ കുഞ്ഞന്നാമ്മച്ചി?
പൊട്ടി വീഴാറായ നാരിന്റെ ഒരറ്റത്ത് കത്തി കയറ്റി വലിച്ചെടുത്ത ഒട്ടുപാല് വള്ളികള് കൊട്ടയിലേക്കിട്ട് മേരി പറഞ്ഞു.
വല്ല പണിക്കാരേം നിര്ത്തിച്ച് ചെയ്യിക്കാനുള്ളതിന് നീ എന്നാ വിചാരിച്ചോണ്ടാ പെണ്ണേ...? അതും ഈ ഞായറാഴ്ച.
ഒടേ തമ്പ്രാന് എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെയല്ലെ കുഞ്ഞന്നാമ്മച്ചി. ഞായറാഴ്ച കര്ത്താവിന്റെ ദെവസമായത് കൊണ്ട് ഇന്ന് തന്നെ തൊടങ്ങാന്ന് വെച്ചു.
അതിനിടയിലാണ് പൊന്നച്ചന് അറിയാതൊരു ചോദ്യം ചോദിച്ചത്.
ഞാന് സഹായിക്കണോ?
അതോടെ ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം അന്ത്യാറയില് ആരംഭിച്ചു.
എത്ര ചുരുട്ടി ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചാലും വെളിച്ചം വിതറണ പെണ്ണ്. പെരയ്ക്ക് പൊറത്തിറങ്ങാന് മാടായി സമ്മതിക്കാത്ത മൊതല്. അവളാ ഇപ്പോ റബ്ബറ് വെട്ടി തെളിക്കുന്നത്.
വീട്ടിലേക്കുള്ള നടത്തത്തിനിടയില് കുഞ്ഞന്നയുടെ പെരുവിരല് കല്ലില് തട്ടി മുറിഞ്ഞു. തൊലി തുറന്ന് ചോര വന്നതും കല്ലില് പുരണ്ടതുമൊന്നും കുഞ്ഞന്ന അറിഞ്ഞില്ല.
അന്ന് രണ്ടാം കുര്ബാനയ്ക്കുശേഷം വീട്ടിലേക്ക് നടക്കും വഴി കുഞ്ഞന്ന അന്ത്യാറക്കുന്നിലെ ടാപ്പിങ്ങ് തൊഴിലാളികളുടെ ഭാര്യമാരുടെ യോഗം വിളിച്ചു.
ഞാനൊരു കാര്യം പറയാം. അടഞ്ഞകാടും, മുടിഞ്ഞ സൗകര്യവുമാ അന്ത്യാറേല്. അത് അത്ര നല്ലതല്ലാന്ന് കാര്ന്നോന്മാര് പറഞ്ഞ് ഞാന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. രാവിലെ തോട്ടത്തിലേക്ക് നമ്മടെ കെട്ട്യോന്മാര്ടെ കൂടെ ലൈറ്റും മിന്നിച്ച് മേരി പോണത് അത്ര വെടിപ്പല്ലാട്ടോ.
പുല്ലുകള് ചെത്തിക്കോരി വൃത്തിയാക്കിയ മുറ്റത്തിനരികെ ഉള്ള അമ്മച്ചി പ്ലാവിന്റെ ചുവട്ടിലിരുന്ന് മേരിക്കെതിരെയുള്ള യുദ്ധത്തിന്റെ വിജയ സാധ്യതകളെക്കുറിച്ച് ഏഴു പെണ്ണുങ്ങളും കൊടുമ്പിരി കൊണ്ടു.
എന്നാല്, മേരിയുടെ പുതിയ നീക്കത്തെ വന് ഉത്സാഹത്തോടെയാണ് അച്ചായപ്പട എതിരേറ്റത്. ആരും വിളിക്കാതെ തന്നെ അവര് രാവിലെ ഉണര്ന്നു റബ്ബറുവെട്ടിന് പോയി തുടങ്ങി.
മറ്റു ചിലര് റബ്ബര്ക്കുന്നിലേക്ക് പോകാതിരിക്കാന് വീണ്ടും കെട്ട്യോന്മാരെ പായിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.
.................................
കുന്നിന് മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോകുന്ന ഏഴ് ദുര്ബലരെ നോക്കി അഞ്ചുനിലാവെളുപ്പില് പെമ്പ്രന്നോത്തികള് മുട്ടിമ്മേ നിന്ന് പ്രാര്ത്ഥിച്ചു.
അന്ത്യാറേല് മേരിയുടെ ലൈറ്റും, മറ്റേതെങ്കിലും ലൈറ്റും തമ്മില് കൂട്ടിയടിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന് കുന്നിഞ്ചോട്ടില് ഏഴ് പെണ്ണുങ്ങള് കണ്ണും നട്ടിരുന്നു.
വെയില് മൂക്കും മുന്നേ തിരിച്ചെത്തുന്ന ആമ്പ്രന്നോന്മാരുടെ ശരീരത്തില് ചിലര് കണ്ണ് കൊണ്ട് ചികച്ചില് നടത്തി. ചിലരുടെ വീട്ടില് ഇരുട്ടും മുന്നേ സ്നേഹം പുകയാന് തുടങ്ങി. മറ്റു ചിലര് റബ്ബര്ക്കുന്നിലേക്ക് പോകാതിരിക്കാന് വീണ്ടും കെട്ട്യോന്മാരെ പായിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.
എന്തൊക്കെ തന്നെ സംഭവിച്ചെങ്കിലും ടാപ്പിങ്ങ് മേഖലയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആകെ മൊത്തം ടോട്ടല് നേട്ടം മാത്രമാണെന്ന് ന്യൂ ജനറേഷന് വിത്തായ മുരിക്കപ്ലാക്കല് കുട്ടായിയുടെ മകന് ജാക്ക് കണ്ടെത്തി. തന്റെ വര്ത്തമാന ചരിത്രത്തില ജാക്ക് അത് രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
അമ്മച്ചി കണ്ടോ, മേരിമ്മാമ വെട്ടാന് ഇറങ്ങ്യേപ്പിന്നെ ചാച്ചന് എന്നാ സന്തോഷവാന്ന് നോക്ക്യേ. ഇതാ പറയുന്നത് എല്ലാ മേഖലകളിലും സ്ത്രീ പുരുഷ അനുപാതം ഉറപ്പുവരുത്തണമെന്ന്. എന്നാലെ വികസനം പെട്ടെന്നുണ്ടാവൂ.
പെരടിക്ക് രണ്ട് അടി കിട്ടിയതോടെ ജാക്ക് മേലാല് അത്തരം സ്ത്രീ പുരുഷ അനുപാതങ്ങളുടെ ആവശ്യകതയെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചില്ല.
പല രാപ്പകലുകളും തങ്ങള്ക്ക് സംഭവിച്ച ദുര്ഗതിയെ ഓര്ത്തുള്ള പഴി പറച്ചിലുകള് പെണ്ണുങ്ങള് തുടര്ന്നു. ഭര്ത്താക്കന്മാരുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഉത്സാഹക്കൂടുതല് നേരും നെറിവും ഉള്ള ആ ഭാര്യമാര്ക്ക് സഹിച്ചില്ല.
അമ്മച്ചിപ്ലാവിലെ ഇടിച്ചക്കകള് മുഴുവന് സ്ത്രീകളുടെ കുന്നായ്മ കേട്ട് ഞെട്ടറ്റു വീണു.
അടുപ്പേല് മീങ്കറീം തോരനും ആവുമ്പോഴേയ്ക്കും വീടിന്റെ പടി കേറണ മനുഷ്യനാ. ഇപ്പ ഒരു മണി ആയാലും കുടുമ്മത്ത് എത്തുന്നില്ല. കുഞ്ഞന്ന മൂക്ക് പിഴിഞ്ഞു.
അതല്ലേലും സത്യാ കുഞ്ഞന്നേ. കഞ്ഞീം വാര്ത്ത് പശൂനേം മാറ്റിക്കെട്ടി ഞാന് പെരയ്ക്കാത്ത് കേറുമ്പോഴേയ്ക്കും ചോറ് വെളമ്പടീന്നു പറയണ മനുഷ്യനാ. ഉച്ചയായാലും അതിയാന് വെശപ്പില്ല.
റോസക്കുട്ടി കുഞ്ഞന്നയുടെ ചിന്തകളുടെ മേല് മുളകരച്ചു തേച്ചു.
പലരുടെ തോന്നല് പലവഴി സഞ്ചരിച്ച് ഒരു വഴിയില് കയറി ഒരുമിച്ചു നടന്ന് ഇടവകയിലെ വികാരിയച്ചന്റെ പക്കലെത്തി.
കണ്ണിക്കടി പൂത്തു വിളഞ്ഞ ഏഴ് കൂപമണ്ഡൂകങ്ങളുടെ വിലാപത്തില് വികാരിയച്ചന് സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ പിതാവേ എന്നാഞ്ഞു വിളിച്ചു.
അച്ചോ, എന്നാ പറഞ്ഞാലും ഈ അന്ത്യാറക്കുന്നിന് ഒരു പാരമ്പര്യമുണ്ട്. കാര്ന്നോന്മാരായിട്ട് അവിടെ ആണുങ്ങള് മാത്രമെ റബ്ബറ് വെട്ടാന് പോകത്തുള്ളൂ. പതിവ് തെറ്റിച്ച് പെണ്ണൊരുത്തി കേറ്യാ ഒടേമ്പ്രാന് പൊറുക്കുവോന്ന് ഞങ്ങക്കറിയാന് മേല.
ഇപ്പോത്തന്നെ എവള് വെട്ടാമ്പോണത് അറിഞ്ഞ് പെലകാലെ പലരും തോട്ടത്തിക്കൂടി പോകുന്നത് കാണാം. അതിലൂടെ വഴിയുണ്ടെന്നും വച്ച് നേരോം കാലോം തെറ്റിയുള്ള പോക്കൊക്കെ ശരിയാണോ അച്ചോ?
കുറെ നേരത്തെ കത്തലുകള്ക്കും, തൊങ്ങലുകള്ക്കും ശേഷം അച്ചന് പെങ്കൂട്ടത്തിന് നേരെ തിരിഞ്ഞ് വിധി പ്രസ്താവിച്ചു.
ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്. ഇനി മുതല് മേരി റബ്ബര് വെട്ടാന് പോകണമെന്നില്ല.
പിന്നെ?
ഏഴ് കണ്ണുകളും അച്ചന് നേരെ തള്ളിത്തെറിച്ചു.
നിങ്ങളില് ഒരോരുത്തരുടെയും കെട്ട്യോന്മാര് ദെവസോം മേരീടെ വീതത്തിലെ റബ്ബറും കൂടി വെട്ടി മേരിയെ സഹായിക്കട്ടെ. അങ്ങനെ ഈശോമിശിഹാ നിങ്ങളെ ധാരാളം അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ എന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചന് രണ്ടാം കുര്ബ്ബാനയ്ക്ക് അള്ത്താരയിലേക്ക് നടന്നു.
ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്താല് വായിക്കാം, മികച്ച കഥകള്, മികച്ച കവിതകള്...